ภาพอาจจะเล็กเกินไปท่านอาจจะอ่านไม่ออก..เดี๋ยวกระผม ขอแกะให้ดังนี้ครับ...
......................พลายสิงห์ทอง............................
พลายของหลวงพ่อพระครูวิจิตรชัยการ(หลวงพ่อสด วัดหางน้ำสาคร)
แต่เดิมเป็นของหลวงพ่อรุ่ง ซึ่งหลวงพ่อสดมีศักดิ์เป็นหลานของหลวงพ่อ...kdjfivmvflfoidjtn..(อ่านไม่ออก) ต้องการ
มีช้างสัก๑ เชือก มาเลิ้ยงไว้เพื่อเป็นศิริมงคลแก่วัด จึงนำเรื่องมาปรึกษากับหลวงพ่อเดิม ซึ่งเป็นพี่ชายของท่าน
หลวงพ่อรุ่งได้ติดต่อว่าจ้างชาวกระเหรี่ยงคนหนึ่งให้หาช้างสัก ๑ เชือก ในราคา๒๕ ชั่ง ชาวกะเหรี่ยงจับช้างได้ในป่าลึก
เขตช่วงต่อระหว่าง จ.อุทัยธานี กับ จ.กาญจนบุรี เป็นเวลา ๓วัน ๔ คืน โดยทำพิธีบวงสรวงพระภูมิเจ้าที่ เทพยดาทุกระดับชั้น
ดิน น้ำ ลม ไฟ นางธรณี พิธีนี้เรียกว่า การโพนช้าง หรือ จับช้าง ชาวกะเหรี่ยงจับช้างได้ ๒ เชือก นำมาเลี้ยงไว้เองก่อน
เป็นเวลา ๓ เดือน เพื่อให้ช้างเชื่องต่อกัน จากนั้นหลวงพ่อได้แยกช้างออกจากกัน โดยนำไปไว้ที่วัดหนองโพ และวัดหนองศรีนวล
ที่ละ๑ เชือก
กล่าวถึง หลวงพ่อสด ชาตะ เมื่อพุทธศักราช ๒๔๕๖ บรรพชาเมื่อพุทธศักราช ๒๔๗๔ และอุปสมบทเมื่อพุทธศักราช
๒๔๗๕ หลวงพ่อได้เดินทางไปศึกษาวิปัสนากรรมฐานและศึกษาทางด้านเวชมนต์ คาถาอาคม กับหลวงพ่อรุ่งที่วัดหนอง
ศรีนวล ศึกษาสำเร็จในระยะเวลา ๘ พรรษา
เมื่อพุทธศักราช ๒๔๘๘ ได้เกิดเหตุการณ์สงครามโลกขึ้น ขณะเดียวกันหลวงพ่อรุ่ง....................................
๒ องค์ มาพบได้แก่ หลวงพ่อสด (วัดหางน้ำ)กับ หลวงพ่อโอด(วัดจันเสน) กล่าวว่าจะมอบพลายสิงห์ทองให้แต่ก็ได้รับการ
ปฎิเสธ หลวงพ่อรุ่งจึงปราศรัยมาว่า "ท่านสดต้องเอาไปเลี้ยงเพราะไม่มีลูกหลายคนหนึ่งคนใดที่จะสามารถเลี้ยงได้ให้เป็นวัตถุ
ในวัดต้องมีผู้ดูแล"
หลวงพ่อรุ่งมรณะภาพในปี ๒๔๙๐ ญาติโยมได้นิมนต์หลวงพ่อสด กลับมาที่วัดหางน้ำ ช่วงนั้นหลวงพ่อสด
กลับไปทำพิธีเก็บศพและนำเจ้าพลายสิงห์ทองกลับมาที่วัดหางน้ำด้วย
กล่าวถึงเจ้าพลายสิงห์ทองนั้นมี นิสัยร่าเริง ขี้เล่น ฉลาดและแข็งแรง พุทธศักราช ๒๔๙๓ ท่านหลวงพ่อสด ได้ขอไม้เสา
จำนวน ๒๐๐ ต้นจากกรมป่าไม้ตาคลีเพื่อนำไปสร้างสะพานโดยมีเจ้าพลายฯ ช่วยงานได้เป็นอย่างดี หลวงพ่อสดมีความ
ผุกพันธ์กับเจ้าพลายฯมาก เจ้าพลายฯมีความสูง ๒๐๐ เซนติเมตร ท่านหลวงพ่อสดได้เลี้ยงเจ้าพลายสิงห์ทองเป็นอย่างดีและ
มีความสุข เจ้าพลายได้เสียชีวิตลงเมื่อพุทธศักราช ๒๕๑๒